En zo heeft ieder huisje wel zijn (geestelijk gezondheids)kruisje...

"In het begin wendde mijn moeder nog buikklachten voor. Na een tijdje werd duidelijk dat haar lijden geen andere oorzaken had dan psychische. Zij verzonk in eentonig optreden: zeurend zeggen dat het niet goed met haar ging, en dat eindeloos herhalen, iedere andere vorm van gesprek onmogelijk makend. Mijn bezoekjes aan haar waren vaak zo kort, dat ik er soms spijt van had dat ik de taxi niet had laten wachten. Maar om nou tegen de taxichauffeur te zeggen: 'Laat u de motor maar draaien, want ik ga even naar mijn moeder en het wordt toch niks', ging toch ook een beetje ver."

(uit: R. van den Boogaard, 'Mijn lieve ouders'. 2011, Prometheus (Amsterdam), p. 42)

Onze collectie herbergt heel wat familiegeschiedenissen op de rand van en middenin de geestelijke gezondheidsproblematiek. Onder het motto 'het komt voor in de beste families' zijn dit onze vier meest recente titels...

Mijn lieve ouders
Raymond van den Boogaard
2011, Prometheus (Amsterdam), 76 p.

Dit is het journalistieke verslag van het opmerkelijke leven(seinde) van de ouders van Raymond van den Boogaard, redacteur bij NRC Handelsblad. Na een huwelijk van verschillende jaren, en in een periode waarin zoon Raymond reeds lang het ouderlijke nest heeft verlaten, besluit zijn moeder om een streep te trekken onder haar huwelijk. Ze verdwijnt voor de resterende 22 jaar van haar leven achter de deuren van een psychiatrische inrichting. Raymonds vader wil van dat ogenblik af slechts één ding: terug herenigd worden met zijn vrouw. Dit dunne boekje vertelt precies wat er gebeurt als de liefde in een familie plots wordt weggeblazen door waanzin.

In statu nascendi
Bert Blase
2010, Publièra Publishers (Haarlem), 165 p.

'In statu nascendi', Latijn voor in staat van wording, is de familiegeschiedenis van twee broers die samen opgroeien maar eenmaal volwassen twee uiteenlopende levensstijlen kennen. De ene, Chris, raakt verslaafd aan verdovende middelen, start een leven als zwerver en belandt uiteindelijk in een psychiatrische instelling. De tweede, Bernard, trekt als succesvol ondernemer naar Frankrijk en geeft met zijn vernieuwende ideeën een stem aan een jonge Franse generatie. Twee mannen, twee broers en twee totaal uiteenlopende levensgeschiedenissen. Ligt een speling van het lot aan de basis of is het bizarre geheim dat hun ouders met zich meeslepen de oorzaak? Bij dit multimediaal belevingsboek hoort ook een website waar alle illustraties waar in het boek naar verwezen wordt, zijn terug te vinden.

De dag waarop mijn dochter gek werd
Michael Greenberg
2008, Ambo (Amsterdam), 248 p.

Op vijftienjarige leeftijd wordt Sally, de dochter van Michael Greenberg, getroffen door een acute psychose. Ze heeft verschrikkelijke hallucinaties: ze waant zich God, schreeuwt en trapt om zich heen, en lijkt onbereikbaar geworden. Van het ene op het andere moment zijn vader en dochter vreemden voor elkaar. Sally wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Wanhopig zoekt Michael Greenberg naar mogelijke oorzaken van Sally’s waanzin. Had hij haar psychose kunnen voorkomen? In hoeverre is de ziekte erfelijk bepaald? Hoe kan hij het beste omgaan met haar onberekenbare gedrag? En hoe ziet hij de toekomst van zijn dochter? Alleen door middel van strikte medicatie en intensieve therapieën zal ze een redelijk normaal maar kwetsbaar leven leiden.

Onder water
Olga de la Fontaine
2005, Bloemendal (Amersfoort), 224 p.

'Onder water' is het verhaal van een jonge vrouw op een keerpunt in haar leven. Heel langzaam komt Ciska haar pijnlijke herinneringen aan haar jeugd en familie te boven: de depressies van haar moeder, de obsessie van haar vader voor zijn cafébedrijf, de psychosen van haar hoogbegaafde broertje en haar eigen onzekerheid. Ze breekt met Hugo, haar grote liefde met wie ze een luxe leventje leidde tot hij aan kinderen begon te denken. Het wordt steeds duidelijker dat Ciska's ouders haar geen steun hebben kunnen geven. Aan het einde van het boek zijn beide ouders dood en dus definitief onbeschikbaar. Maar Ciska en haar broer en zus hebben een band ontwikkeld die stevig genoeg is om alles zonder ouders en andere hulp te klaren.

Sanne Janssen brengt met haar levensverhaal én een fotoboek zelfbeschadigend gedrag (terug) in de kijker!

"Echt veel ruimte was er op de afdeling niet, maar na een hele dag in kleine hokjes te hebben doorgebracht was zelfs de gesloten afdeling een hele verademing. Hoewel ik me in de isoleercel helemaal had moeten uitkleden, kwam ik er bij aankomst op de afdeling achter dat ze niet de moeite hadden genomen om mijn tas te controleren. Mooi. De pillen leverden niet zoveel op, maar ik had altijd mijn scheermesjes nog. Ik stak ze voor de zekerheid in mijn broekzak. Stel dat iemand alsnog zou opmerken dat mijn tas niet gecontroleerd was, dan zouden ze daar nu in ieder geval niets meer in vinden."

(uit: S. Janssen, 'Groter zal ik zijn: het aangrijpende verhaal van een meisje over haar zelfbeschadiging'. 2011, Reality Bites (Breda), p. 113)

Sanne is een meisje dat zichzelf zozeer toetakelt dat ze opgenomen dient te worden in een ziekenhuis. 'Groter zal ik zijn: het aangrijpende verhaal van een meisje over haar zelfbeschadiging' is het relaas van Sannes ongelooflijke geschiedenis waarin ze het heeft over hoe zij haar lichaam, als gevolg van de opgelopen emotionele wonden door het misbruik door haar vader, op verschillende manieren pijnigt. Een korte crisisopname in een psychiatrische kliniek betekent voor Sanne het begin van een lange dwaaltocht doorheen de Nederlandse hulpverlening. Gedurende twee jaar trachtte Arie Kievit, een bekende Nederlandse dagbladfotograaf, het verhaal van Sanne in beelden te vatten. Kievit ontmoette de jonge vrouw via de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging en werd aangegrepen door haar verhaal van zelfbeschadiging en emotionele littekens. Tegelijkertijd met Sannes levensverhaal in boekvorm verschijnt Kievits fotoboek.
Beide boeken wachten vanaf deze week op een lener! Naast deze twee nieuwe titels over 'zelfbeschadiging' kan je in ons documentatiecentrum ook terecht voor...



Omgaan met zelfbeschadiging en suïcidaal gedrag
Suzanne de Klerk, Anne van Giezen en Arnold van Emmerik
2010, Bohn Stafleu van Loghum (Houten), 148 p.

Dit boek neemt niet de onderliggende problematiek van zelfbeschadigend en suïcidaal gedrag als uitgangspunt. Nee, deze keer dient het zelfbeschadigend gedrag zelf als uitgangspunt. De auteurs laten onder andere zien welke vormen van zelfbeschadigend en suïcidaal gedrag bestaan en welke oorzaken en/of functies die meestal hebben. Wat betekent dergelijk gedrag voor anderen en wat zijn de verschillende behandelingswijzen? Daarnaast besteedt deze uitgave ook aandacht aan wat cliënten zelf kunnen doen en hoe ze met zichzelf beschadigende lotgenoten in contact kunnen komen.