Onlangs werd een vierde herwerkte editie van Demyttenaeres 'De last van het leven: zelfmoord in België en Nederland' op de boekenmarkt gegooid. In het voorwoord dat Karl Andriessen, suïcidoloog en coördinator van het suïcidepreventiebeleid van de Vlaamse Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG's), hiervoor schreef en dat het weekblad Knack een tijdje geleden uit zijn mond optekende, gaat het als volgt: "Als we in de hulpverlening inmiddels van één zaak overtuigd zijn, is dat als je vermoedt dat iemand levensmoe is, je dat beter gewoon vraagt. Je kunt iemand beter één keer te veel vragen of hij suïcidaal is dan één keer te weinig. Wanneer een hulpverlener een persoon letterlijk vraagt of hij denkt dat zijn problemen van de baan zouden zijn mocht hij dood zijn, is de opluchting aan de andere kant vaak groot. Want de weg richting suïcide is voor veel mensen bijzonder eenzaam."
Demyttenaeres herwerkte boek is ondertussen besteld en staat binnenkort bij ons tussen heel wat ander uitleenbaar recent materiaal over zelfmoord...
Robert Enke: een al te kort leven
Ronald Reng
2011, De Arbeiderspers (Amsterdam/Antwerpen), zesde druk, 419 p.
Op 10 november 2009 pleegde de Duitse topkeeper Robert Enke zelfmoord. De verzamelde sportwereld was in shock want wat bezielt een topsporter precies om er plots een einde aan te maken? Collega-keeper Ronald Reng ging aan het schrijven en verhaalt in deze biografie het traumatische debuut van Enke bij de eerste ploeg van FC Barcelona, het verlies van zijn eerste dochtertje Lara en Enkes zorgvuldig voor de buitenwereld verborgen gehouden gevecht met een zware depressie.
De visjes van Océane
Nathalie Slosse en Alexandra Pillaert
2011, Altiora (Averbode), 29 p.
Dit prentenboek, dat er kwam in samenwerking met Werkgroep Verder, nabestaanden na zelfdoding, richt zich op de vraag hoe jonge kinderen over zelfdoding praten. Op een dag springt de ongelukkige vis Schubbe uit het aquarium van Océanes opa. Hoe moet het nu verder met Drupje en de andere visjes? Océane praat over dit verdriet met haar opa. Op deze manier wil dit kleurrijke boek zelfdoding bespreekbaar maken bij kinderen.
Zelfmoord in Vlaanderen: feiten en getuigenissen over verdriet, schuld en schaamte
Bart Schols
2011, Borgerhoff & Lamberigts (Gent), eerste druk, 232 p.
VRT-journalist Bart Schols verzamelde cijfers, feiten en kritische bedenkingen rond zelfmoord in Vlaanderen. Hoe valt het fenomeen ‘zelfmoordstaat Vlaanderen’ te verklaren en wat kunnen we eraan doen? Tevens reikt hij nieuwe impulsen aan voor een overheidsbeleid, met ideeën voor een nieuw actieplan, en komen familieleden en vrienden tussen de verschillende hoofdstukken door getuigen over hoe het is om een dierbare te verliezen die ervoor heeft gekozen uit het leven te stappen.
Alleen, alleen: (zelf)moord
De Vleermuis
2009, Aegritudo (Zwolle), 176 p.
Dit is het verhaal van 'De Vleermuis', een Nederlandse jongen met een contactstoornis die, toen hij alleen ging wonen, in aanraking kwam met drugs, crimineel gedrag ging vertonen en uiteindelijk, via een lang zorgverleningstraject, in de psychiatrie belandde. Ook daar komt de jongen weer weg, stapt hij zelfs uit het criminele wereldje en besluit hij tenslotte om alleen verder te gaan. Tot zijn ouders het bericht van zijn zelfmoord ontvangen. Het zijn zij die, na uitdrukkelijke wens van 'De Vleermuis' zelf in zijn afscheidsbrief, dit in vijftien stukken opgedeelde dagboek in boekvorm hebben uitgegeven.
Demyttenaeres herwerkte boek is ondertussen besteld en staat binnenkort bij ons tussen heel wat ander uitleenbaar recent materiaal over zelfmoord...
Robert Enke: een al te kort levenRonald Reng
2011, De Arbeiderspers (Amsterdam/Antwerpen), zesde druk, 419 p.
Op 10 november 2009 pleegde de Duitse topkeeper Robert Enke zelfmoord. De verzamelde sportwereld was in shock want wat bezielt een topsporter precies om er plots een einde aan te maken? Collega-keeper Ronald Reng ging aan het schrijven en verhaalt in deze biografie het traumatische debuut van Enke bij de eerste ploeg van FC Barcelona, het verlies van zijn eerste dochtertje Lara en Enkes zorgvuldig voor de buitenwereld verborgen gehouden gevecht met een zware depressie.
De visjes van OcéaneNathalie Slosse en Alexandra Pillaert
2011, Altiora (Averbode), 29 p.
Dit prentenboek, dat er kwam in samenwerking met Werkgroep Verder, nabestaanden na zelfdoding, richt zich op de vraag hoe jonge kinderen over zelfdoding praten. Op een dag springt de ongelukkige vis Schubbe uit het aquarium van Océanes opa. Hoe moet het nu verder met Drupje en de andere visjes? Océane praat over dit verdriet met haar opa. Op deze manier wil dit kleurrijke boek zelfdoding bespreekbaar maken bij kinderen.
Zelfmoord in Vlaanderen: feiten en getuigenissen over verdriet, schuld en schaamteBart Schols
2011, Borgerhoff & Lamberigts (Gent), eerste druk, 232 p.
VRT-journalist Bart Schols verzamelde cijfers, feiten en kritische bedenkingen rond zelfmoord in Vlaanderen. Hoe valt het fenomeen ‘zelfmoordstaat Vlaanderen’ te verklaren en wat kunnen we eraan doen? Tevens reikt hij nieuwe impulsen aan voor een overheidsbeleid, met ideeën voor een nieuw actieplan, en komen familieleden en vrienden tussen de verschillende hoofdstukken door getuigen over hoe het is om een dierbare te verliezen die ervoor heeft gekozen uit het leven te stappen.
Alleen, alleen: (zelf)moordDe Vleermuis
2009, Aegritudo (Zwolle), 176 p.
Dit is het verhaal van 'De Vleermuis', een Nederlandse jongen met een contactstoornis die, toen hij alleen ging wonen, in aanraking kwam met drugs, crimineel gedrag ging vertonen en uiteindelijk, via een lang zorgverleningstraject, in de psychiatrie belandde. Ook daar komt de jongen weer weg, stapt hij zelfs uit het criminele wereldje en besluit hij tenslotte om alleen verder te gaan. Tot zijn ouders het bericht van zijn zelfmoord ontvangen. Het zijn zij die, na uitdrukkelijke wens van 'De Vleermuis' zelf in zijn afscheidsbrief, dit in vijftien stukken opgedeelde dagboek in boekvorm hebben uitgegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten